पहाट

पाच वाजले आलाराम वाजला
कानाला खाज आली वाटले मोबाईल बंद करू
पण हळूहळू धुसर आठवलं
आता नाही उठलं तर आपण असेच मरू

डोळे पुसले शूज घातले
दरवाजा उघडून बाहेर पाहिले
त्या दृश्याने डोळ्याच दिपले

सुंदर असा उशकाल पूर्वेला तांबडे फुटले
नाजूक नाजूक धरती मधून किरण उठले
आकाशाला जाऊन भेटले

पक्षांचा किलबिलाट पानाफुलांचा खळखळाट
मन आनंदाने भरून गेले
दुःख माझे सरून गेले

जगण्यात आता कमीच नाही
येऊ दे आता संकट काहीही

मन माझे खंबीर झाले
पहाटेच्या वातावरणात मोहून गेले
असा आनंद सर्वांनी घ्यावा
पहाटचा देखावा एकदा तरी पहावा
एकदा तरी पहावा